k
Foto toegevoegd
kGeen bewerkingssamenvatting |
k (Foto toegevoegd) |
||
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1:
''Dit artikel is een [[:Categorie:Beginnetje|beginnetje]]. De werkgroep doet haar best dit artikel van meer informatie te voorzien. Mocht u meer informatie hebben, dan kunt u [https://marithaime.nl/contact/ contact opnemen] met de werkgroep.''
{{Infobox politicus Nederland
| naam = Wilhelmus Klijn
Regel 10 ⟶ 12:
| tijdvak2 = 1946-1967
| functie2 = Burgemeester van Elst
| afbeelding = W.M.C. Klijn burg Elst.jpg
}}
'''Wilhelmus Mathias Cornelius Klijn''' (Hedikhuizen, 31 augustus 1904 – Arnhem, 17 mei 1979) was een Nederlands politicus en burgemeester van Elst.
==Korte levensloop==
Hij werd geboren als zoon van Cornelis Josephus Klijn (1870-1917, gemeentesecretaris) en Wilhelmina Antonetta van Beek (1873-1921). Hij was administratief ambtenaar ter secretarie bij de gemeente Buitenzorg (Nederlands-Indië) voor hij in 1929 benoemd werd tot gemeentesecretaris van Pekalongan. In 1935 keerde hij terug naar Nederland waar hij als commies ging werken bij de provinciale griffie van Noord-Brabant. Van 1942 tot 1943 was Klijn waarnemend burgemeester van Boxmeer waarna die gemeente een NSB-burgemeester kreeg. In 1946 volgde zijn benoeming tot burgemeester van Elst. Begin 1967 werd hem vanwege gezondheidsproblemen op eigen verzoek ontslag verleend. Klijn overleed in 1979 op 74-jarige leeftijd.
==Burgemeester van Elst==
Op 1 juni 1946 volgde Klijn waarnemend burgemeester Alsche op. Jan Brouwer schrijft hierover:
"Ter gelegenheid van zijn installatie op 3 juni ontving de nieuwe burgemeester bij aankomst op het stationsplein uit handen van de voorzitter van de commissie van ontvangst drie kistjes: één met kersenpitten, één met aarde en één met puin. De kistjes met inhoud symboliseerden het werk dat hem te wachten stond. De pitten gaven aan, dat de Betuwnaar in zijn diepste wezen een keiharde pit heeft., die hem doet herbouwen wat vernield is; de aarde symboliseerde de modder op straten en wegen, maar ook het goede van de Betuwse klei voor de landbouw; het puin sloeg op het ruimen van het laatste puin en de wederopbouw. Op een in de Dorpsstraat opgerichte erepoort stond te lezen: 'Help Elst opbouwen'."
{{appendix|alles|
{{references}}
'''Literatuur'''
J. Brouwer, 1984. Een eeuw Elst, p. 80.
}}
{{StartOpvolging}}
| |||