Gebruiker:Linda Janssen/sandbox

Uit Elsterclopedie

Witte steen ( bemmelseweg)

Omschrijving 1970 - 1990.

De naam witte steen is ontstaan door een grote witgrijze zwerfkei. Deze bevond zich op de erfscheiding van de Gasunie en ijzerhandel Klaassen. Hoe deze daar is gekomen is bij de schrijver van dit item niet bekend. Wellicht dat hier antwoord op komt door lezers of bewoners van de voormalige Bemmelseweg.

De witte steen, beginnend bij de spoorwegovergang tot aan het huis van "van Pommeren", het laatste huis voordat de brug begint.

De spoorwegovergang, destijds nog zonder spoorbomen en waar alleen de lichtjes en belletjes van de waarschuwingspalen een teken waren dat er een trein aankwam. Waar men vaak minutenlang moest wachten tot er eindelijk een trein voorbijkwam. Door de open velden kon je de trein al zien aankomen vanuit Nijmegen, en ook de trein die vanuit Arnhem zijn stop deed op het station. Waar ook het boemeltreintje van Tiel van verre te horen was als hij met een grote bocht de spoorwissel trotseerde om met veel rook en lawaai langs je voorbij stoof.

Aan de andere kant van het spoor bevond zich aan de rechterkant betonfabriek "Schook". Met op de rechterhoek het bijbehorende kantoortje. Het bedrijf had een ingang en uitgang en werd volledig omringd door een grote betonnen muur. Midden voor de betonfabriek stond een woonhuis, dat vroeger een winkeltje is geweest.

Aan de linkerkant van de straat stond een klein huisje. Het was omringd door moestuin en tuin en lag pal naast de spoorlijn. Iets verder naar achteren, gelegen aan de ingang van de Luxan stond een wit woonhuis. in 1970 woonde hier Hans en Trien Janssen met hun dochtertje.

Rechts van de ingang naar de Luxan stond een grote zwarte schuur, een voormalige meubelfabriek.

noodwoningen

Voorbij de betonfabriek ging de Bemmelseweg met een bocht naar rechts en kwam men aan de rechterkant bij het huis van familie Hein Mulder. Achter de imposante grote tuin bevond zich de houthandel van de familie Mulder, waar men sloophout kon kopen. Het bedrijf werd gerund door dhr. Wim van Dulm ( piemke van Dulm). De ingang van de houthandel werd gedeeld met de oprit van grind naar het huis van familie Philipsen.

De boerderij met bijbehorende schuren van familie Peters ( Peters de pop) stond op de hoek. Langs de boerderij lag een niet geasfalteerd landweggetje naar de aangrenzende weides en het grote huis van de familie Swank.

Aan de andere kant van de straat bevond zich de Gasunie, rondom omringd door een hoog hekwerk, met aan de voorzijde het kantoorgebouw met de brede betonnen trap ervoor. pal naast de struiken van de Gasunie lag de hierboven genoemde witte steen aan de straatrand, waar ook de oprit begon naar de twee aangrenzende woonhuizen van familie Klaassen met tevens de ingang naar de daarachter gelegen ijzerhandel waar heden nog steeds hekwerken en poorten worden gemaakt.

Zijlings naast het rechter woonhuis van de familie Klaassen stonden een aantal huisjes. Gelegen met hun voortuinen aan de kant van de ijzerhandel. De achterkanten waren te bereiken via een paadje dat net smal genoeg was om te fietsen of te lopen. Dit straatje werd ook wel " de Rooie Roggebuurt" genoemd. De huizen werden bewoond door o.a. de familie Zuurbal, fam. Kersten, fietsenmaker Jan Grave met zijn kinderen, Jan ten Westenend en fam. Giessen.

Horizontaal aan de straatkant stond een woonhuis waarin fam. van Zadelhoff woonde.

Aan de rechterkant op de Bemmelseweg staat nog steeds de grote witte villa van de fam. Lozeman met het bedrijf waar maaimachines worden gemaakt.

de villa, omgeven door een eigen weg met de werkhal erachter. Met aan de linkerkant van het woonhuis het kantorencomplex en aan de rechterkant de showroom. naast een aantal schuren waren er tal van dieren te vinden in de grote wei om het terrein. zo waren er emoes, eenden, kippen, damherten en een shetlandpony.

Links naast firma Lozeman bevinden zich aan de straatkant 4 twee-onder-één-kap woningen. in totaal 8 woningen met puntdaken. Destijds bewoont door o.a. Joke en Grietje Korthouwer met hun dochter Hetty, fam. Rombouts, Wim van Ingen, Marie van Marwijk, vader en moeder Veltkamp met hun zoons, fam. Jo Janssen, fam. Paulussen en Bertus en Rieky Janssen met kinderen.

Tussen de woningen waren ooit 2 doodlopende straatjes waar ook elk 6 woonhuizen stonden. In het eerste straatje woonden o.a. fam. Korthouwer, Trien Janssen met dochter, Jan en Helma Hommerson, fam. van Schaijk en een paar jaar later fam. van Baal en fam. de Greyn waar men als kind ijsjes kon kopen aan huis.

In het tweede straatje woonden o.a. fam. Reynders, fam.Bülbül, fam. Ruysch en fam. Schuiling. Dit straatje werd eind jaren zeventig volledig gesloopt.

Halverwege de jaren tachtig zijn alle overige huizen gerenoveerd, waarbij alle schuren zijn weggehaald en de binnenhuisinrichting werd gemoderniseerd.

Ook het eerste straatje bestaat niet meer, de laatste woningen zijn gesloopt na 2004. Alleen de acht huizen aan de straatkant zijn er nog.

De linkerkant van de straat was een uitgestrekt veld waar jaarlijks suikerbieten geoogst werden, met een grote brede sloot ervoor. Menigeen heeft er s 'winters baantjes geschaatst. De bocht in de weg was een veelbesproken plek. Menig auto is er in de sloot belandt komend vanaf de brug....

Aankomend bij het kruispunt met de Bemmelseweg en de Mermsestraat bevonden zich aan de rechterkant de schuur en weiland genaamd "de Morgenster". slachterij Jansen daar schuin tegenover en de woonhuizen van Harlingen en Mohrmann ( destijds de eigenaar van de Albert Heijn in Elst) .aan de rechterkant.

verder rijdend naar de brug bevonden zich aan de rechterkant peren en appels in de boomgaarden. met links en rechts de woonhuizen van fam. André de la Porte, fam. van Pommeren, waar men snijbloemen kon kopen...